Οδηγία για καταγραφή των διαδικτυακών δεδομένων Σε ισχύ

Λίστες με τους δικτυακούς τόπους που επισκέπτονται οι χρήστες, τα e-mail που ανταλλάσσουν, καθώς και για τις τυχόν τηλεφωνικές κλήσεις που πραγματοποιούν μέσω του Διαδικτύου (π.χ. μέσω Skype) αποθηκεύονται υποχρεωτικά από τους παρόχους πρόσβασης (ISP) σύμφωνα με Οδηγία της ΕΕ που τίθεται σε εφαρμογή από τη Δευτέρα.

Το σχέδιο παρακολούθησης των τηλεπικοινωνιών στην ΕΕ είχε αποφασιστεί με βρετανική πρόταση έπειτα από τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Λονδίνο το 2005.

Έγινε δεκτό παρά τις αντιδράσεις οργανώσεων και ορισμένων κυβερνήσεων, οι οποίες έκαναν λόγο για επέλαση του Μεγάλου Αδελφού: στη Γερμανία, προσφυγή κατά της Οδηγίας εξετάζεται στο δικαστήριο, ενώ η Σουηδία έχει αποφασίσει να μην εφαρμόσει το πανευρωπαϊκό μέτρο.

Σε ισχύ, πάντως, έχει ήδη τεθεί η αντίστοιχη οδηγία που υποχρεώνει τις εταιρείας τηλεφωνίας να διατηρούν για διάστημα 12 μηνών τα αρχεία με τις κλήσεις των πελατών τους.

Τα δεδομένα που υποχρεούνται να αποθηκεύουν οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών και Διαδικτύου δεν περιλαμβάνουν το περιεχόμενο των e-mail, των ιστοσελίδων ή των τηλεφωνικών κλήσεων, αλλά μόνο το πού και το πότε έγιναν προσπάθειες σύνδεσης από τον καθένα χρήστη.

Τα αρχεία καλύπτονται από το απόρρητο των επικοινωνιών και οι Αρχές μπορούν να αποκτήσουν πρόσβαση σε αυτά μόνο με εισαγγελική εντολή.

Το μέτρο είχε προκαλέσει αντιδράσεις και από τις ίδιες της εταιρείες με το επιχείρημα ότι η διατήρηση των δεδομένων έστω και για 12 μόνο μήνες κοστίζει ακριβά.

Έντονες ήταν και οι αντιδράσεις οργανώσεων για την προστασία της ιδιωτικότητας, οι οποίες κατηγόρησαν την Ευρωπαϊκή Ένωση ότι χρησιμοποίησε ως αφορμή τις επιθέσεις στο Λονδίνο για να εφαρμόσει απαράδεκτα μέτρα παρακολούθησης των πολιτών.

Ο Τζιμ Κίλοκ, εκτελεστικός διευθυντής της Open Rights Group (Ομάδας Ανοικτών Δεδομένων) υποστήριξε ότι η εφαρμογή του μέτρου αποφασίστηκε «τεντώνοντας τη νομοθεσία».

Όπως εξήγησε, το αμφιλεγόμενο τέθηκε σε ψηφοφορία στην ΕΕ ως «εμπορικό» και όχι ως ως αστυνομικό ζήτημα, οπότε δεν απαιτήθηκε ομοφωνία των χωρών-μελών.